Jak wspomniałem wcześniej, zakres głębi ostrości w którym możemy manipulować zależny jest od wielkości fizycznej matrycy i dobranej przysłony. Natomiast o tym w którym punkcie będzie ustawiona ostrość (centrum ostrości) decyduje system automatycznego ustawiania ostrości czyli autofocus (AF) lub fotograf wybierając manualnie punkty ostrości, na przykład w trybie manual focus (MF).
Aparat może ustawiać ostrość na jeden ze sposobów opisany poniżej:
Detekcja fazy (AF)
– polega na wykryciu dwóch promieni światła przez
sensor, obliczeniu odległości między nimi i na podstawie tego dokonaniu
korekty ostrości w obiektywie.
Detekcja kontrastu (AF) –
system AF pracuje cały czas w trakcie nastawiania ostrości wykrywając
kontrast i dążąc do momentu kiedy będzie on maksymalny. W poszukiwaniu
tego optymalnego kontrastu przechodzi dalej aż do momentu kiedy kontrast
zacznie spadać i w tym momencie cofa się do optymalnego.
Hybrydowy AF
– ostatnimi czasy coraz częściej w specyfikacjach aparatów znajdujemy
informacje o hybrydowym systemie autofocusa który łączy wykrywanie fazy i
wykrywanie kontrastu (po kilka/kilkanaście punktów).
Manualny Focus (MF)
– ostrość ustawiamy przy pomocy pierścienia na obiektywie, wybierając
punkt przyciskiem na panelu, na ekranie dotykowym lub w jeszcze inny
sposób udostępniony przez producenta danego aparatu.
Autofocus
może nam ustawiać ostrość w jednym punkcie lub równocześnie w kilku, AF
możemy podzielić na pojedynczy i ciągły, czyli taki w którym możemy
śledzić ustawienie ostrości na bieżąco bez konieczności wciskania
przycisku spustu migawki do połowy.